Historie C.V. De Stroatkroepers

Het Begin

Iedere week gingen wij naar Discotheek de Olifant in Overdinkel. Onder wij wordt verstaan: Frenk Westenbroek, Bert Eulderink, René van Sloten, Isabel Blanco, Taco Vloedmans en Edwin Hengelman.

Dit ging zo week in, week uit, sloot in, sloot uit etc. Op een van onze heldere momenten op zo’n avontuurlijke avond kwamen wij op het idee om elke maand bij iemand anders een feestje te gaan vieren. Zo gezegd, zo gedaan. Een keer in de maand werd dus de Disco overgeslagen en zaten wij bij iemand thuis te feesten. Met de vele versnaperingen en drankjes op liepen wij al gauw bij iedereen thuis een polonaise. Nou was dit zo vreemd nog niet omdat wij pas naar huis gingen als het weer licht werd. Wij praten niet zo gauw over ons zelf, maar een van de leukere dingen was toch dat een van ons wel tien keer om zijn fiets heen liep en hem toch niet kon vinden.

Dit resulteerde later op de morgen tot geregeld een valpartij met de gevolgen van dien. Kruipend gingen wij soms naar huis toe.

Enfin, om een lang verhaal kort te maken, wij zaten een keer bij Bert Eulderink (verder in dit verhaal genoemd als Bertus). Bij Bertus zaten wij eerst te Risken (oorlogje spelen, het hedendaagse Command & Conquer), en daarna te zuipen en te vreten ( zuipen in het Brouwer bier en te eten om de nare smaak weg te krijgen ). Op een gegeven moment hadden wij het over de Carnaval, dat er weinig te doen was voor de jeugd en zo. Op dit moment laaiden er hevige discussies op en vlogen de zinspelingen over de tafel. René, Taco, Frenk en Bertus zaten al bij een carnavalsvereniging en zagen het wel zitten om een eigen vereniging op te richten en aldaar onze kennis samen te voegen en het te ontplooien tot carnavaleske ideeën. Isabel en Edwin waren al snel overgehaald om mee te doen en zo stonden wij dus al zes man sterk. (sorry). Wij gingen na deze pleuravond bij onze kameraden en kennissen op bezoek en polsten ze om mee te doen. Met een paar tientjes inleg per man moesten wij toch heel wat kunnen doen.

Toen moest er een naam komen voor de carnavalsvereniging . Dit was een opgave want er kwamen heel wat namen op tafel zoals De Witkiekers, De Nachtbrakers, De Stroat-kearlkes, tot op een gegeven ( ja, alweer zo’n bijzonder moment), C.V. de Stroatkroepers. Ole en hupsakedee, dat was ´m. Hier waren wij snel uit. Waarom nou de naam C.V. de Stroatkroepers ? Nou ? Nou ? Als u dit verhaal goed gelezen heeft zien wij in het begin van deze succes-story staan dat wij geregeld van de fiets vielen en kruipend over de straat naar huis toe moesten. Sommige leden van het eerste uur doen dit nog geregeld en raken dan ook nog wel eens wat kwijt. Dus echt vreemd is dit niet.

1987-1988

Goed, dit hebben wij dan nu gehad. Er moest nu maar eens wat georganiseerd worden. Onze vriendenclub groeide al snel uit tot ongeveer 22 leden en wij besloten om het eerste jaar een loopgroep te maken. Er werd een vergadering besproken bij Café Het Raadhuis en de ideeën kwamen op tafel. Ook werd op deze vergadering het eerste bestuur gevormd. Het zag er als volgt uit: Voorzitter Taco Vloedmans, Penningmeester Frenk Westenbroek, Secretariaat Isabel Blanco, Vice voorzitter Thom Koekkoek en Bestuurslid Bert Eulderink. Dit was het bestuur van het eerste uur. Wij hadden de slagzin: Wie meedoet, is verkocht, zeker weten.

De loopgroep had het thema: Deetman, wat maak ie mi noe. Dit ging over de verlaging van de studiekosten en de jeugd van toen voelde zich totaal uitgekleed. Wij liepen dus rond in ronde houten waskuipen in ons ondergoed en hadden een ware strippenkaarten striptease show. Ook Deetman zelf liep er rond. Wij hebben meegelopen in Losser, Oldenzaal en Munster. Ook hadden wij een trekkar gebouwd met daarop een op grootse wijze uitgebeeld, de eerste Stroatkroeper. Deze was gebouwd in de garage van familie Westenbroek aan de Oldenzaalsestraat nummer 54. In Losser hadden wij de derde prijs , in Oldenzaal de zevende , en in Munster zwei punkte. Zo werd er al wat geld binnen gehaald voor het jaar daarop. Onze eerste feestavond vond plaats in Hotel Restaurant Marktzicht en het was er gelijk al lekker druk. Hiervan hadden wij dan ook maar gelijk onze residentie gemaakt en de eigenaar maar lid gemaakt. Wij hadden een verlicht uithangbord gemaakt en achter het raam geplaatst. Er werd nog een optreden gedaan door een striptease groep in het Black-Light. De muziek werd verzorgt door een disco, door onszelf geregeld. Al met al een zeer geslaagd jaar, en aan het eind van het carnaval hadden we ruim 30 leden.

1988-1989

Het carnavalsjaar daarna (1988-1989) wilden wij met een kleine wagen op straat komen. De wagen werd gekocht van boer Haarman aan de Ruhenbergerweg 29 te Overdinkel voor 200,-. Ook werd er geregeld dat Jan Haarman het eerste jaar met zijn tractor de wagen zou trekken. Het thema van dit jaar was : De gebroeders Bever automatiseren. De wagen werd gebouwd in de eerste Romney loods aan de Pol.

Aan deze loods hebben heel veel leden geholpen om deze op te bouwen en zodoende mochten wij daar onze intrek nemen. De wagen bestond uit de twee gebroeders Bever van de Fabeltjes krant waartussen een soort van computer was geplaatst. De Bevers bewogen en draaiden en de computer ging heen en weer. Een week voor de carnaval dachten wij dat deze wagen nooit afkwam omdat er met vier tot vijf man aangebouwd werd. Dit was veel te weinig. Op dat moment kwam er een oud lid van de Oldenzaalse carnaval ( zwager van Taco) langs en die liet ons zien hoe wij die wagen snel af konden krijgen. Ook bracht hij een draailager mee waar wij jaren veel plezier van hebben gehad. Wij werden ook verblijdt met het hittekanon van C.V. de Grossmeierkes en zodoende zijn wij toch op straat gekomen. De loopgroep bestond op dat moment uit ongeveer 20 personen die gekleed waren als Technik Freaks, zoals onze wagen in Munster werd genoemd. In Losser haalde wij de derde prijs bij de kleine wagens, in Oldenzaal hebben wij niet meegedaan en in Munster haalden wij zwei punkte. Al met al een tweede zeer geslaagd jaar. Dit jaar zijn wij ook officieel lid geworden van de Gaffel Oaskes.

Ondanks de goede resultaten in de optochten waren een aantal leden na een jaar weer opgestapt zodat we het ledenaantal zagen zakken tot 23.

1989-1990

Het derde jaar werd min of meer een fiasco. De oorzaak hiervan was dat wij uit de schuur gezet waren met wagen en al, en dat er op dat moment geen bouwruimte beschikbaar was. De wagen heeft toen een jaar buiten in de regen gestaan en wij hebben toen alleen maar een feest kunnen organiseren. Hierover was het laatste woord nog niet gesproken en dit heeft ons een flinke verliespost bezorgd. De wagen was door vandalisme vernield en wij moesten noodgedwongen alles nieuw kopen.

1990-1991

Het jaar stond in het teken van Saddam Hoessein. Wij wilden een wagen bouwen om het conflict tussen Amerika en Irak op een lachwekkende manier uit te beelden. Kort nadat wij begonnen waren met bouwen werd de optocht afgelast in verband met de Golfoorlog en was er dat jaar geen optocht in Losser, Oldenzaal en Munster. De feesten zijn wel doorgegaan en had tot resultaat een mini optocht in de zaal van Hotel Restaurant Marktzicht. Door deze twee uiterst ongelukkige jaren, was het animo onder de jongeren om carnaval te vieren tot het nulpunt gedaald. Hierdoor zaten we met slechts 16 leden, maar dit waren wel mensen die geloofden in betere tijden en dus de vereniging met hart en ziel bleven steunen.

1991-1992

Na deze jaren begon de zon toch weer te schijnen en namen wij de 

loods en de wagen over van C.V. de Mollenbergers, tegen een prijs van hfl 500,-. Dit jaar werd een grote wagen gebouwd met het onderwerp Apres Ski. Dit was een wagen die voornamelijk bestond uit een skieer die gevallen (Albert-viel) was en een boarding met de raarste spreuken. Deze spreuken zijn nog steeds op te vragen bij MM, ook lid van onze vereniging. Achter op deze wagen stond een berg (zuip)hut alwaar het een gigantisch feest was. Met deze wagen hebben wij in Losser en Munster gelopen en hadden wij respectievelijk de negende prijs en wiederum zwei punkte. In Munster begon onze vereniging zich sterk te profileren. Wij hadden de muziek al knetterhard aan op weg naar de startplaats en kwamen dronken van de wagen afvallen. Onze naam werd veranderd door de andere verenigingen in C.V. de Stroatzoepers, hetgeen op dat ogenblik meer dan terecht was. Dit jaar lieten wij blijken dat wij terug waren van weggeweest en een vaste waarde in de Losserse carnavals wereld veroverden. Ons feest werd georganiseerd samen met C.V. de Hoalthakkers en was zeer druk bezocht en supergezellig. Ook hadden we voor het eerst eigen kielen, en wel grijze met daarop in het rood de opdruk van de Straotkroeper. Nog een primeur: de eerste Kroep-Courant zag het levenslicht, met een oude typmachine in elkaar gefabriceerd door Maarten Mijwaart.

Een kanttekening heb ik nog bij dit carnaval (in Munster); Zou Claudia TV nog zoeken of andersom ( misschien nog unter die puppe). Dit jaar hadden wij ook een nieuwe tractor chauffeur in de vorm van de persoon van Arnold Poorthuis uit Overdinkel. Deze presteerde het om een polonaise over de tractor te lopen als de optocht weer eens stilstond en bovenop het dak te gaan springen. Als hij nodig moest plassen zette hij dan ook zonder pardon de optocht vijf minuten of langer stil. Ook onder de wagen plassen was geen probleem. Door deze successen kregen we nieuwe impulsen van nieuwe leden en zagen we het ledenaantal vanuit het dal langzaam weer opklimmen.

1992-1993

Na het succes van onze eerste grote wagen hadden we al weer zin in het volgende carnaval. Na een enkele vergadering, want in die tijd hadden we er slechts een enkele vergadering per jaar, wilden we iets met het thema ‘Ie bint nooit te oald om carnaval te vieren’ doen.

Op de wagen zou voorop een oude kerel komen die aan een antieke platenspeler zou draaien. Je weet wel zo’n platenspeler met een grote hoorn. Daarachter werd een grote ton gemaakt waarop de tekst Straotvoesel werd gezet. Bovenop deze ton zat een grote pop, de blikvanger van de wagen. Het werd een uiterst dik mannetje waarvan het bovenlichaam en het hoofd op de wagen moesten worden getakeld. In totaal werd de wagen hierdoor wel 6 meter hoog. Vooral het hoofd was erg grappig; het leek meer een olifantenkop met enorme grote flaporen. Achterop lag een wat door drank bedwelmde man met de bierpul nog in zijn hand. De mensen van de loopgroep waren allemaal verkleed als oude mannetjes en vrouwtjes. Op de middelste dikke pop na die een helgroene kleur had gekregen, waren de kleuren van dit jaar wat minder hel en opvallend en werden er teveel matte kleuren gebruikt. Hierdoor viel de wagen niet zo op als de skiër. Om wat meer muziekpower op de wagen te krijgen werden twee grote subwoofers gekocht en ingebouwd in twee boxkasten. Dit gaf inderdaad wat meer power al kon het altijd nog veel beter (zie 1994-1995). Tijdens de optocht hadden we erg veel ruzie met de hoorn van de platenspeler. Deze hadden we niet goed vastgezet in de daarvoor bestemde steun, met als gevolg dat de hoorn er op de haveklap op de straat viel. In Losser werd een 6de plaats gehaald (klopt dat ???). Voor de afwisseling werd er niet meegedaan in Oldenzaal zodat we ook eens zelf konden kijken naar de andere verenigingen en ons te goed konden doen aan de cafés en kroegjes. In Munster werd het een groot feest en verdienden we twee punten. Tijdens de tocht naar de startplaats werd per ongeluk even een verkeerslicht aangetikt met het oor van de dikke man op de ton. We hadden verwacht dat dit oor het wel zou begeven daar dit alleen maar bestond uit gaas en papier. Echter, de verkeerslichtmast werd door deze klap behoorlijk verdraaid.

In november 1992 werd nog een jaarfeest gehouden in Hotel Marktzicht. Daarnaast werd er nog een fotosessie gehouden van het toenmalige bestuur. Een aantal van deze foto’s zijn terug te vinden in onze clubblad, de kroepcourant (wanneer werd deze officieel gestart ??). Om het bouwplezier in de schuur te verhogen werd een kantine gebouwd, het kroephoek. Hierin werden de sterkste verhalen verteld en werd er gefeest op nummers als One van Metallica. Het was opvallend hoe lang enkele leden in deze kantine konden verblijven. Tijden van half 3 waren meer regel dan uitzondering. Verder werd een hittekanon gekocht om de temperatuur in de loods wat aangenamer te maken om zo ook meer bouwers naar de schuur te trekken. Het aantal leden nam tijdens dit carnavalsjaar van 23 tot 30 behoorlijk toe.

1993-1994

De eerste ledenvergadering van het nieuwe carnavalsseizoen vond kort plaats na het carnavalsgedruis en hierin werd kort het afgelopen jaar besproken. Veel belangrijker was dat we alweer druk hadden zitten piekeren over een thema voor 1994. Het bleek dat een aantal leden weer flink hadden zitten denken aan nieuwe thema’s zoals De Jungle (In de Jungle moakt wo d’r en beest’n bende van), Hippies (Flower power bij de Stroatkroepers), iets met Arabieren of iets met Sumo-worstelaars en iets rondom Koningen (Bij de Stroatkroepers is iedereen koning) werden bedacht. Na enig overleg bleek het thema de koningen het meest interessant te zijn en dit thema blijkt tot op de dag van vandaag een van de best uitgewerkte en ook gewaarde wagens te zijn. Het woord koning was centraal en daaromheen werden allerlei afleidingen bedacht. Zo hadden we voorop het stuurhuisje, koning winter, met daarachter een klein gedrongen riddertje, die BEHAtrix bewaakte. Daarachter hadden we KING KONG die tegen een toren zat. Vervolgens hadden we de gevallen koning die achter de toren lag waarna het pronkstuk kwam de Koning te Rijk. Hier bevond op een groot lager een kist met daarop een koning op zijn troon. Ter afwerking werd een klein eenogig mannetje op de kist geplaatst, met daarbij de wijze woorden “in het land der blinden is eenoog koning”.

Om deze wagen tot een goed einde te brengen werd door Peter Schwidder en Marcel Kroon een enorme stellage in elkaar gelast om zodoende bij de delen te komen waar we nog nooit bij waren gekomen. Deze stellage was erg belangrijk voor het plak- en verfwerk.

Na vele zeer inspannende weken was het resultaat er ook naar. Een prachtige wagen met erg veel details en vooral veel helle kleuren. Iets waar we met recht trots op konden zijn. De loopgroepcommissie had zich ook uitgesloofd want ook de pakken waren geniaal. Een witte blouse, met een rode cape en een groene broek maakten de groep als een geheel. De finishing touch was een goudkleurigen kroontje.

Om het publiek wat te vermaken werd nog een draagstoel op wieltjes gemaakt. Hierin kon dan een willekeurig persoon uit het publiek gaan zitten en zich eventjes een koning voelen. Door deze zeer enthousiaste uitstraling en het feit dat Prins Alfred het goed men ons kon vinden, wat al bleek tijdens de feesten waarin we ons zeer duidelijk lieten gelden tijdens de diverse liedjes, behaalden we een zeer goede 4de plaats bij de grote wagens in Losser. In Oldenzaal werden we met startnummer 69, tiende, en in Munster werden 4 punten behaald.

Tijdens dit jaar waren er nog twee opvallende zaken waar te nemen. Het eerste was dat we nieuwe kielen hadden. Dit keer kozen we voor helrode kielen met op de rug een witte opdruk van de Stroatkroeper. We vielen ineens veel meer op in de menigte. Deze kielen zijn nog steeds in gebruik en als u goed oplet ziet u het aantal rode kielen ook elk jaar stijgen. Het tweede had meer te maken met een aktiviteit die eerst onder de optocht maar later ook in de feestzalen werd tentoongesteld. Onder het luid roepen van ‘Alligator’ ging iedereen op zijn of haar rug liggen met de benen en de armen in de lucht. Vooral het publiek in Munster genoot erg van deze voorstelling. Dit grapje was echter niet geschikt voor de rug en voor de nieuwe kielen. Tijdens de feestavond op maandag wist Frenk de zanger zo te instrueren dat we om de 10 minuten op de grond lagen. Het werden in ieder geval onvergetelijke feesten in 1994. Daarnaast moesten we tijdens de aanloop naar het carnaval 1994 helaas afscheid nemen van onze te gekke trekkerchauffeur Arnold Poorthuis, daar hij zijn geluk ergens anders wilde beproeven. Met een aantal karakteristieke cadeaus (een beschilderde klomp) werd onze waardering voor zijn bijdrage getoond. Door de buitengewoon goede prestaties van ons cluppie konden we de stijgende lijn die was ingezet qua ledenaantal doorzetten en stegen we van 30 naar 37 leden.

1994-1995

Na het zeer succesvolle carnaval van 1994 werden er grootse plannen gesmeed voor het jaar 1995. De zin zat er bij de vaste bouwers alweer goed in en dat hield in dat de koningswagen binnen no time weer tot een kale wagen was gedegradeerd. Hier bleek het maar weer dat er binnen onze vereniging een behoorlijk arsenaal aan slopers zit. Al in het voorjaar van 94 werden een aantal vergaderingen gepland met als doel zo snel mogelijk een thema te hebben waaruit dan een tekening zou rollen. Na wat ideeën van onder andere de parelvissers, hippies, superhelden en bouwvakkers werd toch bijna unaniem besloten om iets met monsters te gaan doen. Maarten Mijwaart kon weer zijn gehele expressie kwijt in de tekening, wat dus weer leidde tot een grote wagen met uiterst veel details. Maar zoals al vermeld in de eerste regel waren we erg ambitieus geworden dus wilden aan de slag. Tussentijds werd de loods geïsoleerd met tempexplaten. Het geld hiervoor hadden we met een sponsoraktie onder de winkeliers in Losser gefinancierd. In ruil hiervoor zouden ze en advertentie kunnen plaatsen in ons blad, de Kroepcourant. Het bevestigen van deze platen was een intensief karwei maar na de nodige inspanningen van de leden gelukte ons dit. Toen alles klaar was en onze nieuwe zelfgemaakte kachel was geïnstalleerd dachten we dat alles in orde was. Om de temperatuur wat op de stoken werd de kachel aangestoken. Echter na een aantal minuten begon het enorm te roken en dropen er pekslierten vanaf het plafond naar beneden. Het bleek dat we even geen rekening hadden gehouden dat als de platen te dicht bij de kachelpijp zouden zitten, deze wel een konden smelten. En zo geschiedde. Na een uurtje was het probleem verholpen en konden we bouwen in een heel wat aangenamere omgeving als de afgelopen jaren.

Tot slot, 1995 was tevens het jaar waarin onze schminckcomissie werd opgericht. Marieke van der Meer en Mark Mollenhorst, Marieke weet dan nog niet dat ze dit 8 jaar zou gaan doen, Mark zou iets eerder stoppen.

Het werd een zeer grote wagen die volledig dicht zou worden gebouwd. Voorop een grote monsterkop met een wijd opgesperde bek waardoor Frank Schwidder nog net kon zien waar hij de kar naar toe moest sturen tijdens de optochten. Daar achter stond een toren waarop een aan beide kanten een schedel stond die in een hand werd gedragen. Bovenop deze toren bevond zich een gedrongen ridderfiguur die ook al in de ‘Koning’ wagen was gebruikt. Allemaal erg eng dus. Hierna volgde een enorme draak met twee koppen. Deze koppen konden afzonderlijk van het lichaam draaien wat een mooi effect gaf aan de wagen. En alsof dat nog niet genoeg was volgde aan het eind van de voorstelling een brede toren waarop een doodskist lag en waaruit een mummie tevoorschijn kwam via een ingenieuze constructie ontwikkeld door Marcel Kroon. Het was een gigantisch werk om dit alles in elkaar te lassen. Erik Vriendts was tijdens dit laswerk eens zo enthousiast dat hij telkens vergat om de laskap op te zetten tijdens het in elkaar lassen van de staart van de draak. Een paar keer lassen zonder laskap geeft nog niet veel problemen buiten dat je een paar minuten wat lichte vlekken ziet. Maar als je de gehele middag dit grapje herhaald dan zeggen de ogen dat het wel genoeg is geweest. Als straf krijg je dan de overbekende en erg vervelende lasogen. Erik had hier erg veel last van maar dat verhinderde hem niet om die zaterdagavond toch nog even naar de Jumbo in Oldenzaal te gaan. Voor hem en ook voor diegenen die die avond met hem mee waren werd het een gedenkwaardige avond.

Maar goed, het bouwen kostte dus enorm veel tijd. Naast het laswerk was er ook enorm veel gaas nodig. Het bleek dat Raymond Zeeman zo ongeveer alle doe-het-zelf-zaken in de omgeving van Losser had ontdaan van kippengaas. Het gazen van de voorste kop was daarnaast ook een hachelijke zaak. Na deze stappen en het plakwerk werd de wagen met verf afgewerkt. Tussentijds werd de oude Ford Fiesta van Peter Schwidder omgebouwd tot een groot monster dat voor de wagen uitreed. Ook kregen we tijdens een van de bouwsessies bezoek van Veronica die nu wel eens wilde zien hoe een carnavalswagen in elkaar werd gezet. Deze belangstelling werd natuurlijk door ons zeer gewaardeerd en we kwamen nog diezelfde week op de televisie. Een betere promotie van je vereniging konden we ons niet wensen.

Een enorme carnavalsstoet was dus het resultaat van onze bouwaktiviteiten. Toen werd er gezocht naar muziek, want een grote wagen met een beetje geluid kan niet; dus we hadden veel vermogen nodig. Na wat zoeken werd de oplossing erg dichtbij gevonden, namelijk bij Harrow. Zij hadden nog 4 boxen met een vermogen van minstens 350 Watt in de aanbieding. Een superversterker werd nog even geregeld bij Decilux en toen konden we bloazen. Onze Jumbo-medewerker Marcel had in de tussentijd nog even een heftig bandje in elkaar gezet met onder andere housemuziek en allerlei ‘enge’ geluiden. Toen alles geïnstalleerd was en we eventjes aan de volumeknop begonnen te draaien hadden we al snel door dat we nu qua herrie zouden opvallen. En dat bleek ook wel. Tijdens de optocht van Losser draaiden we het volume los en het was erg opvallend hoeveel mensen toen met de vingers in de oren stonden. Op een gegeven moment stonden we stil in de bocht voor Vos en de mensen die daar stonden moeten wel een paar dagen last hebben gehad van suizende oren. Al met al verliep de optocht goed alhoewel wel moet worden opgemerkt dat de Fiesta meer een Fiasco werd want de koeling begaf het al voordat we het raadhuisplein opreden. De mensen van de loopgroep waren verkleed in 4 verschillende outfits die allen met monsters te maken hadden. Zo hadden we skeletten, vampiers, weerwolven en mummies. Ondanks dat wij dachten een behoorlijke indruk hadden gemaakt op de Losserse bevolking en op de jury, viel de klassering (8ste) erg tegen. Ondanks dit werd het feest dat we weer gezamenlijk vierden met de Hoalthakkers en de Doare Trappers weer een buitengewoon succes. De dag erna was het de bedoeling naar Oldenzaal te gaan. Al vroeg werd de wagen weer uit de loods gehaald om naar de startplaats in Oldenzaal te rijden. Echter het noodlot sloeg toe. Op de Lutterstraat tegenover de Oldenhove kwam Frank ineens tot de ontdekking dat hij niet meer kon sturen en dat dus het stuurhuis kapot was. De wagen werd een de kant gezet en de optocht konden we vergeten. Dankzij kordaat optreden van de heer Gunneman, die het stuurhuis reviseerde, werd een groter drama voorkomen en konden we maandag toch nog naar Munster.

Maandagochtend zeer vroeg ging de wagen met een paar lui richting Munster. Wonderwel werd de Fiesta ook meegenomen door deze achter de grote wagen te binden. De andere leden konden ietsje langer uitrusten en verzamelden zich bij Marktzicht van waar we met de bus naar Duitsland reden. Natuurlijk werd er in de bus al wat drank genuttigd. Nadat iedereen geschminkt was en de optocht kon beginnen werd de muziekinstallatie weer netjes gestart. De houseklanken tetterden weer uit de luidsprekers. Halverwege de optocht liep zo ongeveer de helft van de jongelui uit Munster achter onze wagen en om de Fiesta te housen. Het werd een enorm feest en er werden 4 punten behaald. Die avond werd er een groot feest gehouden in de Vereniging; de eerste keer dat we twee feesten tijdens het carnaval hielden. Het werd vooral een feest voor ons zelf. Tussendoor kwamen een aantal Nachtulkes even kijken wat er aan de hand was; en zij hebben zich ook prima vermaakt op de klanken van Beautiful Noise. Een domper op de feestvreugde was dat de dag erna nog de Fiesta vanuit Munster moest worden gehaald. Voor de drie personen die dat moesten doen werd het een gedenkwaardige dag. Al met al een jaar om over na te denken. Tijdens dit jaar is het ledenaantal een beetje gegroeid van 37 naar 41.

1995-1996

Door de wat tegenvallende prestaties van 1995 vonden we dat we in 1996 weer met een wagen op straat moesten komen volgens het principe van de Koningen (1994). Dus meer kleine poppen en vooral veel details. We probeerden zelf om iets met hydraulica te doen. Een cylinder hadden we al en Niek van Dijk kon aan een aantal olieleidingen komen.

De monsterwagen werd snel afgebroken of eigenlijk hadden de personen dat al gedaan die de wagen vanuit Munster terugreden. De frustraties over het slechte weer, afgeknapte bouten en de mindere prestaties werd gebotvierd op de wagen. Het thema voor 1996 stond al vrij snel vast en de Hippies moest het worden.

In mei 1995 werd door de Gaffel Aoskes voor het eerst een zaalvoetbaltoernooi in de Fakkel georganiseerd. Voor een sportieve vereniging als de onze natuurlijk een mooie kans iets te laten zien. Marcel en Mark Mol. hadden voor geniale T-shirts gezorgd en eigenlijk nam niemand ons serieus. Maar juist dat sierde ons. In de poulewedstrijden werd alles gewonnen wat inhield dat de halve finale moest worden gespeeld tegen de grootste rivaal, de JKL. Het werd een harde en spannende wedstrijd, waarin een eigen goal van de JKL ons de overwinning schonk. Dat de finale daarna van de Hoalthakkers werd verloren was geen ramp; het doel was al bereikt. Het werd nog een groot feest in de kantine. In het najaar van 95 werd een waterleiding aangelegd in de bouwloods zodat we eindelijk eens water in de schuur hadden. Dit aanleggen was nog best een leuk gebeuren waarin vooral het zoeken naar de hoofdleiding van waaruit we dan water konden tappen tot en aantal natte schoenen leidde.

We besloten als bestuur dat het nu eindelijk eens tijd werd om een echte vereniging te worden. Er werden statuten bij de notaris opgesteld en we werden ingeschreven bij de Kamer van Koophandel.

Onze feestcommissie vond het ook tijd dat we buiten het carnaval om ook een feest hadden. Dit werd gelijk maar gedoopt tot het jaarfeest. Er werd een puzzeltocht uitgezet die vervolgens eindigde in een leuk café in Overdinkel. Daar werd en groots feest gevierd met een fantastische karaoke. Voor menigeen was dit feest ietsje te veel.

Rondom al deze gebeurtenissen werd er natuurlijk weer keihard gewerkt aan de wagen. Een groot kanon stond centraal op de wagen van 1996 met daarvoor een enorme poppenkop die op de cylinder rustte. Vooraf had Niek al even getest of de cylinder werkte wat een flinke olievlek in zijn nieuwe kleding tot gevolg had. De loopgroep was verkleed als een zootje hippies met bloemetjes in het haar een roze hartjes-zonnenbril. Een bloemige broek en een helgeel hesje maakte dit alles compleet.

Helaas viel de hydraulica door het losspringen van een olieleiding een beetje in het water. Verder hadden we ook al strop doordat het aggregaat het voor gezien hield. Dat begon dus weer goed! De klassering in Losser was laag (rond de 10 plek). De dag erna werd Oldenzaal aangedaan alwaar slechts een 17de plaats werd gehaald. De optocht in Munster bleek weer de leukste en indrukwekkendste. Hier werden nog 3 punten door ons verzameld.

Al met al niet zo’n succesvol jaar, maar desondanks steeg het aantal leden sterk van zo’n 40 in 1995 tot over de 50 in 1996, mede door een goede promotie van onze verenigingen tijdens de carnavalsfeesten.

1996-1997

Ook aan het begin van de lente van 1996 was de oude wagen alweer snel afgebroken en waren er al wilde ideeën omtrent een nieuwe wagen voor carnaval 1997. Na wat kort overleggen werd voor de ‘ridders van de stamtafel” gekozen. Om nu het laswerk wat eenvoudiger te maken werd er door onze toenmalige voorzitter gezocht naar een CO2-lasapparaat. Na wat zoeken en informeren werd in Oldenzaal voor een redelijk zacht prijsje zo’n lasapparaat gevonden. Nadat deze was ingesteld bleek dat het lassen inderdaad een stuk eenvoudiger was geworden. Een kind kon de was doen, en dit apparaat werd toch een beetje onze trots. Vooral voor de zwaardere constructies was dit lasapparaat een uitkomst daar er op dat moment in onze vereniging te weinig echte lassers waren. Het ontwerp van de wagen, dat weer uitermate goed verzorgd werd door onze tekenaar, gaf te zien dat er voorop en rondom de stuurinrichting een toren werd gebouwd. Daarachter was een schip met in de mast een kraaiennest en dus ook een kraai en als laatste volgde een enorm paard met een klein riddertje die in het bezit was van een enorme helm. Met wat details en kleine figuren zou het allemaal worden afgewerkt. Mede door het grote succes van het afgelopen jaar organiseerden de Gaffel Aoskes weer een zaalvoetbaltoernooi voor alle carnavalsverenigingen. Door de goede klassering van 1995, schreven zich nu twee Straotkroeperteams zich in. Het eerste team was voor de fanatiekelingen en het tweede voor de toeristen onder ons. Net als het jaar ervoor profileerde het eerste team zich goed en behaalde het (opnieuw) een tweede stek,. Het geinteam was iets minder ambitieus maar legde veel elan in de strijd, maar verder dan de voorronde kwamen ze helaas niet. Wij zelf hadden wel het vermoeden dat we eerste prijs hadden gewonnen in de zogenoemde derde helft die zich vooral afspeelde in de kantine van de Fakkel. Na dit intensieve toernooi werd weer langzaam de hand gelegd aan de wagen die langzaam maar zeker vorm begon te krijgen. Maar zoals gewoonlijk begonnen we weer op tijd om dan aan het eind toch weer gigantisch in de problemen te komen.

Daar we rond de jaarwisseling een ijskoude periode hadden was bouwen ook geen pretje en moesten we de kachel echt voluit zetten. Dit resulteerde erin dat onze kachelpijp de geest gaf en plotseling naar beneden kwam. Met wat inspanning werd dit euvel snel verholpen.

Het jaarfeest werd in 1997 in de Vereniging gevierd. Dit was zoals vanouds een erg gezellig feest met weer een grote opkomst van de leden. Vooral het darten was populair deze avond. Intussen werd er op zoek gegaan naar een goede en betrouwbare muziekinstallatie. Daar we vonden dat Harrow wat te duur was, dachten we de oplossing te hebben gevonden bij Niehoff, die alom bekend was voor het verhuren van apparatuur en boxen. Dus we dachten hier onze slag te hebben geslagen. We kwamen echter bedrogen uit daar volgens de verhuurder al de tweeters door ons toedoen waren opgeblazen tijdens de optochten. Wij hadden ons echter aan de instructies gehouden en we vermoeden nog steeds dat de apparatuur die al niet geheel conform was met het volgens het op papier gehuurde, niet afgestemd was op elkaar. Na wat overleggen werd deze zaak via de verzekering afgedaan.

In de laatste bouwweek werd de wagen bijna volledig door Denny Visser met behulp van een compressor geschilderd en resultaat was weer een zeer kleurige wagen die ons weer deed denken aan de Koningen. Naast de wagen was de loopgroep prima voor elkaar, met echte ridderpakken inclusief zwaard en helm. De optocht in Losser leverde een zesde plaats op voor de wagen en een niet verwachte 5de plaats voor de loopgroep. Dit jaar deden we voor de afwisseling mee in Gronau waar we de wagen hadden verhuurd aan de Gemeente van Gronau. Wij liepen ter controle een beetje om de wagen maar de mensen van de gemeente stonden op de wagen. Deze deden zich tijdens de optocht meer dan te goed aan de meegebrachte drank, en bij afloop kon een vrouwelijke deelnemer niet eens meer zonder kleerscheuren van de wagen afstappen. Al met al was deze optocht voor de leden niet interessant maar financieel gezien was het perfect. De laatste optocht vond weer plaats in Munster waar we 4 punten wisten te bemachtigen.

Inmiddels begon onze vereniging zich tot de grote verenigingen van Losser behoren daar het ledenaantal weer steeg en wel van ca. 50 naar bijna 60.

1997-1998

Na het zeker in financieel opzicht zeer succesvolle carnaval van 1997 werd er al ver vooruit gekeken naar het volgende carnaval. De wagen was in no-time weer kaal en dat was naar u later zal lezen van groot belang dat dat allemaal zo snel gebeurd was. Op een koude en heldere vrijdagavond in maart bereikte ons het verschrikkelijke bericht: DE SCHUUR STOND IN DE BRAND. Ondanks dat de brandweer snel ter plekke was, was de schade al geleden. Enkele onverlaten hadden het zo nodig gevonden om de voorraad brandhout die nog achter onze loods stond te testen op brandbaarheid. Daar dit allemaal relatief droog hout greep het vuur snel om zich heen en sloeg achter bij onze kantine naar binnen. De kantine bestond ook voor het merendeel uit hout en binnen een paar minuten stond deze in de fik. Het vuur kon zich vervolgens via de tempex isolatieplaten die van de onderkant voorzien waren van een laagje teer via de bovenzijde van de loods naar voren bewegen. Al het teer smolt door de immense hitte en druppelde op de grond en op de wagen. Doordat al het papier en gaas al van de wagen was gesloopt vloog niet de gehele wagen in de brand maar bleef deze wonderbaarlijk gespaard. De rest was echter of door de hitte of door de rook zodanig aangetast dat we alles als verloren konden beschouwen. Ook de Veldmuuskes en de Nacht Ulkes hadden schade geleden door de brand of door het bluswater. Voor vele Stroatkroepers, en dan vooral diegenen die er vanaf de eerste minuut bij waren en dus deze hele loods hadden zien opbouwen, was dit een enorme klap. Ook het verlies van de kantine, met al zijn spreuken, posters, verhalen, en gezelligheid en die in meerdere jaren was opgebouwd was in een klap verdwenen. Het bouwen konden we wel vergeten daar we geen andere loods konden krijgen. Later bleek dat na het carnaval 1998 alle nissenhutten zouden verdwijnen en plaats zouden moeten maken voor de Johma die wilde gaan uitbreiden. We besloten echter niet bij de pakken neer te gaan zitten en wilde met een kleine wagen op de straat komen die iets met het brandincident te maken had. We vonden de Nachtulkes bereid om ons een stukje van de loods te lenen waar we dan een karretje in elkaar konden zetten.

Inmiddels werd met de verzekering overeengekomen wat de hoogte van de schadevergoeding was. En in zijn totaliteit hadden we niet echt te klagen al zaten we nu wel met geld maar met verder helemaal niets. Er werd besloten een brandweerwagentje te bouwen met daarin een brandweerman achter het stuur. Met behulp van een trekstang was de wagen door de optocht te trekken, en de muziek konden dan in het wagentje worden gezet. Al met al werd een nog een uiterst grappig karretje, die netjes afgewerkt was en werd voorzien van rook- en lichteffecten. De loopgroep beeldde een groot aantal vlammetjes (felgele kleden) uit die telkens geblust werden door een serie brandweermannen die met slangen over de straat liepen. De twee mannen rondom de wagen waren zelfs in echte brandweerkleding vermomd. In Losser startten we onder nummer 66, met als slogan “We zijn nog lang niet uitgeblust”. We behaalden een verdienstelijke 3de plaats bij de grote groepen. In Oldenzaal werden we 9de en in Munster behaalden we 3 punten. Toch niet slecht als je bedenkt wat voor een middelen we tot onze beschikking hadden.

Tussen alle bouw- en niet-bouw aktiviteiten vond in mei weer het traditionele zaalvoetbal plaats. Hier bleek dat de Stroatkroepers wat aan kracht hadden ingeboet en na twee gewonnen voorrondewedstriden moest er minimaal gelijk worden gespeeld tegen het Prinsencollege. Helaas hadden we ze een beetje onderschat en werd er met 0-1 verloren, met als gevolg dat we de douche en daarna de kantine konden opzoeken. Echter eerst werden ons tweede en derde team luidkeels aangemoedigd, maar na de eerste ronde lagen we er allemaal uit. De eerste zondag in 1998 werd een algemene ledenvergadering samengevoegd met een nieuwjaarsborrel. Een buitengewoon goed idee daar de opkomst nu duidelijk hoger was.

Om onze vereniging nog wat meer te promoten werden er een groot aantal mutsjes gemaakt in de kleuren rood, groen en blauw met daarop in het wit een straotkroeper en de naam van onze residentie, Marktzicht. Het zaterdagfeest in Marktzicht was als vanouds gezellig maar de echte knaller was toch ons eigen feest in Hotel Smit. Voor het eerst werd deze locatie gekozen maar dit leidde tot een beregezellig feest. De prins en zijn adjudanten werd luid onthaald en ook voorzien van een straotkroepersmuts. Daarna werden ze voor de afwisseling achter het stuur van een racespel gezet. Daarna werd er nog tot in de kleine uurtjes doorgevierd met als muzikale begeleiding Beautiful Noise. Het ledenaantal van onze vereniging was ook dit jaar weer iets gestegen tot ruim 60.

1998-1999

Eind 1998 bestond onze vereniging 11 jaar. Iets dat men zeker na de eerste jaren totaal niet gedacht zou hebben van onze vereniging. In het begin werd er een beetje minachtend en lacherig om ons gedaan maar na een aantal moeilijk jaren staan we er nog steeds en zijn we ook nog steeds groeiende. Dat we het elfjarig jubileum goed wilden vieren, stond wel vast. Op vrijdag 11 en zaterdag 12 december 1998 vond dit feest plaats in Hotel Marktzicht, op dat moment ook al bijna 11 jaar onze thuisbasis. Voordat ons jubileum kon losbarsten, werd er nog een nieuwe loods gebouwd voor alle Losserse verenigingen, waarbij ook de leden van Stroatkroepers hebben geholpen. Voor de financiering van de roldeur en de eventuele heater werden in Losser een groot aantal sponsoren gevonden. Ook een groot aantal leden waren bereid om 100 gulden te betalen voor een sponsorlot om ons zo goed in de nieuwe schuur te laten komen. En zo geschiedde. De loodsen zijn officieel op zaterdag 17 en zondag 18 oktober geopend en dat was een groot feest.

De resultaten in de optochten vielen enigszins tegen, maar het was wel een gigantisch feest! Het ledental steeg dit jaar tot ongeveer tachtig leden.

Een hoogtepunt dit jaar was natuurlijk het feit dat onze voorzitter Ramon uitverkoren was om jongerenprins van Losser te zijn. Hij werd geflankeerd door zijn adjudanten Jeroen en Denny.

1999-2000

Dit jaar stond het wagen in het teken van Jungle Book. Ingewikkelde constructies zorgden voor de beweging. De wagen zag er dan ook fraai uit. En het plezier in carnaval was er ook. Het ledental consolideert zich vanaf dit jaar. Een nieuwe groep bouwers neemt het voortouw in de schuur.

2000-2001

Thema van dit jaar was ‘Asterix en Obelix’. Onder invloed van toverdrank liet met name Asterix bovenmenselijke krachten zien. Romeinse soldaten werden rondgeslingerd alsof het niets was.

Ook in de loopgroep lieten Asterix (Frenk) en Obelix (Joost) zien wat ware kracht is. In Munster wist Obelix zelfs de optocht te splitsen door niet onder een stroomkabel door te kunnen.

In Munster geldt een hoogtebeperking van ongeveer zes meter in verband met een wimpelregen in het centrum van de historische stad. Tijdens de route bleek een hoogspanningskabel boven het wegdek te hangen waar de wagen met startnummer 43 – De Stroatkroepers- niet onderdoor kon. Een lid, Roy de Pauw, heeft met gevaar voor eigen leven getracht de kabel over de wagen te tillen door in de figuur ‘Obelix’ te klimmen. De pop bleek hierdoor dermate beschadigd dat we op last van de ‘Polizei’ onze weg niet mochten vervolgen. Door gebrek aan daadkracht bij de betrokken autoriteiten heeft het vervolgens erg lang geduurd voordat:

Onze wagen zijn weg kon vervolgen

De weg vrij werd gemaakt voor de nog komende wagens, waarvan enkele hoger dan de wagen van de Stroatkroepers

Enkele reacties in de Duitse Kranten (Met dank aan Daore Erik):

Dit jaar zijn we niet gestart in Oldenzaal. De zondag hebben we benut om met 50 man en een rode caravan de kunsten van andere bouwers te bewonderen in de Oldenzaalse optocht. Was ook erg gezellig.

2001-2002

Dit jaar wilden we per se met een fantastische wagen de straat op komen. En de plannen waren ambitieus: een enorm hoge wagen met vele grote bewegingen. Helaas liet de techniek ons dit jaar in de steek. Twee aggregaten begaven het, waardoor beweging en muziek in de optochten beperkt was. De wagen met als thema ‘Pre-Hysterie’ zag er evenwel toch fraai uit en het plezier was er niet minder om.de optochten in Losser, Oldenzaal en Munster waren erg gezellig. Door de technische problemen waren de resultaten niet goed, maar de Stroatkroepers hebben wel voor hetere vuren gestaan.

2002-2003

‘De effecten van klonen zullen wij u tonen!’ Met deze boodschap gingen we dit jaar het carnaval in. Een leuke wagen en een heel leuk carnavalsfeest was het gevolg.

De op dat moment nog enig lid van de schmickcommissie Marieke draagd haar taak over aan Sabine en Ilone.

Dit jaar is besloten om vooral voor de gezelligheid te gaan en met elkaar een mooie, maar ook realiseerbare wagen te bouwen. Zonder hoogespannen verwachtingen verliep het bouwen en de deelname aan de optochten in Losser en Munster heel prettig. Op zondag hebben we weer staan kijken in Oldenzaal. was gezellig, maar aldaar werd wel het besluit genomen dat we de wagen nooit meer een dag in de loods zouden laten staan.

2003-2004

Dit jaar staat carnaval in het teken van ‘Oranjegekte’. Het carnaval verliep voorspoedig en ook de respons van het publiek op de wagen was heel goed te noemen. We deden traditiegetrouw weer mee in Losser en Munster. Maar dit jaar had ook een primeur. Voor het eerst deden we mee aan de optocht in Groenlo. En dat was een doorslaand succes. De sfeer vooraf, tijdens en na de optocht is er goed en er is veel waardering van publiek en optochtcommissie.

Een speciaal compliment is op zijn plaats voor de prachtige loopgroep dat jaar. Door fantastisch werk van onze loopgroepcommissie, met onder andere Epke, Sabine, Marijke en Ilone, werden prachtige pakken samengesteld. Epke was daarnaast ook goed bezig door het regelen van echte Stroatkroepers-stickers en onderzetters. De naamsbekendheid in Groenlo en Losser moet enorm gegroeid zijn.

2004-2005

Dat jaar gingen de Stroatkroepers kopje onder. Figuurlijk dan, want het thema is: “2000 mijl onder zee viert iedereen carnaval met ons mee!”. En het was een vochtig carnaval. De resultaten waren goed. Een vijfde plaats in Losser was lang niet meer door ons gerealiseerd. Ook in Groenlo en Munster werd enthousiast op de wagen gereageerd. De loopgroep bestond uit menselijke vissen met erg trendy kapsels. De feesten werden goed bezocht.

2005-2006

Dit jaar breekt de kookgekte los bij de Stroatkroepers. We wensen u dan ook een lekker carnaval toe!

2006-2007

Dit jaar geloofden De Stroatkroepers erin! Zo geloven we bijvoorbeeld in de eerste plaats. Die hebben we helaas niet gewonnen, het werd plaats 10. Maar goed geloven kan altijd. Geloof stond dan ook centraal dit jaar.

De wagen toonde dit jaar op ludieke, maar respectvolle wijze, enige variaties op het thema geloof. Zo was er een grote kerk op de wagen aanwezig met daarop een vrolijk zwierende priester. Verder zagen we op de wagen onder andere het oude en nieuwe testament, een vrolijke Eva en een echte (b)engel. De wagen werd op de hielen gezeten door de duivel.

2007 – 2008

Dit jaar was natuurlijk speciaal vanwege het feit dat de Stroatkroepers de eer hadden de jongerenprins te mogen leveren in de persoon van Jan Hendrik!

Het thema van dit jaar was “De Stroatkroepers toveren er op los”. Op de wagen stonden allerlei creaties die met magie te maken hadden. Aan het einde van de wagen was een tovenaar te zien waarvan de nek kon uitschuiven. Het hoofd reikte een hoogte van maarliefst 8 meter.

En inmiddels een traditie, de wagen was natuurlijk op het nippertje klaar.

De Stroatkroepers veroorzaakte dit jaar nogal wat perikelen in het dorp. De 10.000 stickers die dit jaar gedrukt waren, waren letterlijk overal in het dorp terug te vinden.

Misschien is 10.000 dan toch iets te veul van het goede.

Dit jaar trad (een groot deel) het bestuur af om ruimte te maken voor de ‘jonge garde’!

Dank aan de oud bestuurders, Maarten, Diederik en Marije (en Kris als voorzitter).

2008 – 2009

Dit jaar een nieuwe samenstelling van het bestuur!

Succes Jan-Hendrik, Kris, Kars, Herman, Mathijn.

Dit jaar was één grote Kermis. (het thema van dit jaar).

Op de wagen waren te zien, twee botsauto´s, een draaimolen, en een heuze spin. Gevolgd door een spookhuis, met aarop een duivel. (waar kennen we die toch van)

 

2009-2010

Het carnavalsjaar 2009-2010 was een bijzonder jaar voor vele stroatkroepers. Dit jaar stond namelijk in het teken van ons 33-jarige jubileum!!! Al vroeg werd er begonnen met de bouw van een mooie praalwagen. Een extra uitdaging was de enorme luchttank die in de buik van de stroatkroeper moest worden geplaatst om de kop van de reusachtige stroatkroeper te kunnen bewegen. Het thema van dit jaar luidde: al 33 joar kleurt wie de carnaval. En de kleuren dat hebben ze in de optochten geweten! Menigeen kreeg door de als schilders verkleedde loopgroep een mooie creatie op het gezicht geschilderd. Een leuke bijkomstigheid was dat ons algemene bestuurslid Mathijn dit jaar ook nog eens adjudant was bij collega-vereniging de bokelbulkes. De feesten werden dit jaar extra goed bezocht en we kunnen terugkijken op een geslaagd jubileum.

 

2010-2011

Na het geslaagde jubileum werd er al snel weer nagedacht over wat het nieuwe seizoen moest brengen. In de ledenvergadering kwam het thema boerderij aan de orde. Dit thema werd gekozen en nadat de tekening klaar was kon er worden gebouwd. Het motto was: de stroatkroepers boert goed dit jaar! De praalwagen kreeg al snel vorm en de onderdelen kwamen mooi in de kleur. Zo mooi, dat de koe bovenop de wagen wel verdacht veel op een Milka-koe leek. Maar uiteraard is sponsoring niet toegestaan, dus kunnen we stellen dat het pure toeval was.

2011-2012

Dit seizoen hadden wij als stroatkroepers heel verassend drie leden die als hoogheid waren verkozen bij onze ‘buren’ de Veldmuuskes. Zo langzamerhand begint het erop te lijken dat de stroatkroepers een goeie leverancier zijn voor hoogheden bij collega verenigingen. Dit is uiteraard ontzettend mooi en zorgt voor verbroedering onder de talrijke verenigingen die Losser rijk is. Uiteindelijk vier je carnaval ook met elkaar! Dit jaar werd ook duidelijk dat onze voorzitter Jan Hendrik het stokje over zou dragen. In de algemene ledenvergadering kwam uiteindelijk naar buiten dat Kevin de kar de komende jaren zal gaan trekken. Uiteraard werd de aftredende voorzitter bedankt voor de inzet! Het motto van dit jaar werd, Tied zat! Uiteraard viel dat in de praktijk tegen, maar er kwam netjes optijd een mooie praalwagen vol met klokken op straat! De loopgroep, verkleed in pyjama’s, hadden allerlei bordjes met tijdsuitbeeldingen bij zich.

2012-2013

In navolging van Jan Hendrik, namen in dit jaar Mathijn, Tim en Michel afscheid van het bestuur. In hun plek kwamen Raymond, Peter en hielden we tijdelijk een vacature open voor een bestuursfunctie. De bestuursleden worden uiteraard bedankt voor hun inzet! In de ledenvergadering werd gestemd op het thema Tirol. Dit jaar neemt de uitbeelding van onze praalwagen ons mee naar het mooiste stukje van Oostenrijk. De bergen, met bijbehorende berggeit, pistebully’s, skischansen, sleëers en uiteraard de karakteristieke huisjes werden allemaal opgenomen in deze buitenlandse voorstelling. De loopgroep werd in lederhoses en dirndl’s gehezen. Helaas waren de resultaten dit jaar een beetje tegenvallend. In losser werd de laatste plaats behaald, maar in Münster werden we netjes zesde! Een positief gegeven was gelukkig wel dat er wat meer bouwers in de loods waren dit jaar! Een stijgende lijn die we graag door willen trekken. 

 

2013-2014

In het zomerseizoen heeft na het afbreken van de praalwagen onze loods een upgrade gehad. De leden zijn bezig geweest met het plaatsen van nieuwe tl- bakken voor meer licht tijdens het bouwen. Verder is ook het hok boven met de wc’s volledig afgemaakt en is de rest van de loods ook weer geordend en opgeruimd. Alle ruimte weer om een nieuwe creatie te maken! Aangezien de buitenlandtrip na Tirol wel is bevallen, blijven we ook dit jaar in het buitenland, alleen nu nóg verder van huis: Jamaica! Het land van reggae en rum. Alles werd uit de kast gehaald om een mooie praalwagen op straat te krijgen. En het resultaat mocht er wezen! In Losser werd een knappe achtste plek behaald en in Münster een vijfde plek! Hier waren we uiteraard erg tevreden mee. Ook werd er in dit jaar voor het eerst deelgenomen aan de kinderoptocht in Losser! Dit is goed bevallen en goed ontvangen! Staat dus vanaf nu ieder jaar op de planning!

 

2014-2015

Na twee buitenlandse uitstapjes is het dit jaar weer tijd voor inspiratie uit een andere hoek was de mening van veel leden. Daarom werd dit jaar gekozen voor een muzikaal thema: wie ziet overal muziek in! Van blaasinstrumenten tot drumstel en van piano tot elektrisch gitaar, alles kwam dit jaar aan bod. Dit jaar werd er ook voor het eerst met een nieuw materiaal gewerkt, namelijk foam en piepschuim. Materiaal dat veel makkelijker te bewerken is als het oude gaas en tevens scheelt het toch weer enkele lagen plakken. Uiteraard moesten de bouwers hier wel even aan wennen, maar het resultaat mocht er toch zijn! In de optocht in Losser werd dit jaar een tiende plaats behaald, maar het lag erg dicht bij elkaar! Kars zwaaide af als secretaris en zijn plaats wordt tijdelijk overgenomen door Bert. Ook Kars bedankt voor je inzet!

 

2015-2016

Het nieuwe seizoen is begonnen met nog maar eens een paar bestuurswijzigingen. Judith volgt Bert op al secretaris en Willy vult de lege plek in het bestuur op. We zijn daardoor weer voltallig! Bert wordt uiteraard bedankt voor zijn inzet! In de vergadering wordt gekozen om dit jaar een gokje te wagen in.. Vegas! Een roulettetafel, gokkasten de welbekende wedding chapel zijn terugkerende items die zijn opgenomen in de voorstelling. We hebben ervoor gekozen om de pakken van de loopgroep zelf te maken van foam. Een hels karwei. Maar desondanks zagen de speelkaarten er erg leuk uit!  Dit jaar moesten we ook Hans afstaan aan de prins van Losser als adjudant! Dit jaar werden we wederom tiende in Losser.

 

2016-2017

Dit jaar hadden we ook weer te maken met een bestuurswijziging, Willy ging eruit en Hans kwam erin. Ook Willy wordt bedankt voor de inzet. Het thema werd party ohne ende! We hebben als vereniging dit jaar echter veel pech gehad. Enkele vaste bouwers konden om uiteenlopende redenen helaas niet hetzelfde doen als voorgaande jaren. Noodgedwongen werd de tekening aangepast en met hangen en wurgen kwam er toch een wagen op straat. Het grootste pluspunt aan deze wagen waren de zeer felle fluoriserende kleuren! Deze vielen op straat erg goed op. Wederom werd er in dit seizoen door de collega verenigingen geshopt binnen ons ledenbestand. Kars en Kjell werden hoogheid bij de Veldmuuskes en Kevin onderging hetzelfde lot bij de Bokelbulkes. Kortom een heel erg gezellig jaar! Voor het eerst werden er weer verenigingsonderscheidingen uitgedeeld aan de leden die zich verdienstelijk hebben gemaakt voor de vereniging. In Losser behaalden we een ingecalculeerde laatste plaats. Hopelijke krijgen we volgend jaar de stijgende lijn weer te pakken!

 

2017-2018

Een beetje regen? Doar kunt wie wa tegen! Dat werd het motto van dit carnavalsseizoen. Uiteraard met een kleine glimlach van het minst populaire maar meest voorkomende weer in Nederland. De loopgroep werd daarom ook uitgedost met kleurrijke regenpakken en paraplu’s. Een leuke voorstelling en ook nog een zeer praktisch! De praalwagen knalde er ook dit jaar weer zeer mooi uit met de nieuwe kleurstelling. De knaloranje octopus haalde zelfs de Westfalische Nachrichten. Dus ook onze oosterburen waren te spreken over de creatie. In losser werd een mooie negende plaats behaald. Een goeie opsteker voor de wagenbouw! We kunnen daarom ook terugkijken op een prima seizoen.

 

2018-2019

Dit is as we speak het lopende carnavalsjaar. Het thema voor dit jaar luidt: dit carnaval is geslaagd met vlag en wimpel. We kunnen dus veel vlaggen verwachten in de optocht! Laten we hopen dat deze vooruitziende blik van onze tekenaar ook uit gaat komen. Wederom heeft een collega-vereniging leden van ons geleend. Dit jaar is Mathijn de jubileumhoogheid bij de 44-jarige Bokelbulkes! Hij koos ook nog eens Jan Hendrik als adjudant. Dat is dit jaar daarom zeker een bezoekje waard!